About μο.

nothing interesting
8 07, 2007

derrida, godard

By |2008-12-08T13:24:57+02:00July 8th, 2007|philosophy|0 Comments

Carole Desbarats / Jean Paul Gorce: Do you believe that the work of Jean-Luc Godard has exercised an influence on your own work or else on your imagination? Derrida: Not the least influence. Excuse the brevity and brutal sincerity of the reply. Perhaps given the time and the forces, I might say more, but I am not so sure about that.

1 05, 2007

speculative realism

By |2013-12-13T02:05:07+02:00May 1st, 2007|philosophy, research|1 Comment

Speculative Realism is a philosophical current taking its name from a conference held at Goldsmiths College, University of London in April, 2007. The conference was moderated by Alberto Toscano of Goldsmiths College, and featured presentations by Ray Brassier of Middlesex University, Iain Hamilton Grant of the University of the West of England, Graham Harman of the American University in Cairo, and Quentin Meillassoux of the École normale supérieure in Paris. Credit for the name "speculative realism" is generally ascribed to Brassier, though Meillassoux had already used the term "speculative materialism" (matérialisme spéculatif) to describe his own position. Speculative Realism focuses in providing a robust defense of philosophical realism in the wake of the challenges posed to it by post-Kantian critical idealism, phenomenology, post-modernism, deconstruction, or, more broadly speaking, "correlationism". While often in disagreement over basic philosophical issues, the speculative realist thinkers have a shared resistance to philosophies of human finitude [...]

7 04, 2007

de-sign, design ?

By |2007-12-02T00:20:16+02:00April 7th, 2007|philosophy|0 Comments

think of meaning in de-sign. blahblahblah-halbhalbhalb this is not enough! "de-"what? is never there, is (n)ever (de)constructible, you have to search more, do (not) trust your centre. self-centered, (in)compatible jowblob!  

21 11, 2006

Σαντάλ Μουφ

By |2007-12-01T22:09:55+02:00November 21st, 2006|philosophy, politics|0 Comments

Επικίνδυνη η συναίνεση στην πολιτική Η Βελγίδα φιλόσοφος Σαντάλ Μουφ μιλάει στην «Κ» για την παγκοσμιοποίηση, την ηγεμονία των ΗΠΑ, τη δυναμική της Ευρώπης. του Ηλια Μαγκλινη   Η ενασχόληση της Βελγίδας φιλοσόφου Σαντάλ Μουφ με την πολιτική φιλοσοφία έχει την αφετηρία της στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Φοιτήτρια ούσα στο Παρίσι, η Μουφ έζησε την ένταση από τα γεγονότα του πολέμου της Αλγερίας αλλά και τον απόηχο του θριάμβου της κουβανικής επανάστασης. Υπό την επιρροή της ανάγνωσης του Αλτουσέρ, η Μουφ ταξίδεψε στα τέλη εκείνης της ταραγμένης δεκαετίας στην Κολομβία, προτού στραφεί για τα καλά στη μελέτη του Γκράμσι, μαζί με έναν άλλο σημαντικό στοχαστή, τον Ερνέστο Λακλάου. Μέσα στην εισήγησή της στο 1ο Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας που διοργάνωσε πρόσφατα (24-28 Μαΐου) ο Δήμος Ηρακλείου, με την ακαδημαϊκή συνεργασία του Τμήματος Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Κρήτης, η Μουφ υποστήριξε ότι «υπάρχουν πολλοί λόγοι για την παρακμή της πολιτικής [...]

23 08, 2006

Το σύγχρονο «απροϋπόθετο» πανεπιστήμιο

By |2007-12-03T18:46:38+02:00August 23rd, 2006|philosophy, politics|0 Comments

Άνευ ορίων, άνευ όρων Το σύγχρονο «απροϋπόθετο» πανεπιστήμιο και η παραγωγή γνώσης ΔΗΜΗΤΡΗΣ A. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ Λίγοι θεσμοί είναι τόσο στενά συνδεδεμένοι με την ελευθερία όσο το πανεπιστήμιο. Πλήθος ατομικών και συλλογικών ελευθεριών, όπως, π.χ., η ελευθερία του συνέρχεσθαι και η ακαδημαϊκή ελευθερία, ασκούνται στον χώρο του πανεπιστημίου και διά μέσου του πανεπιστημίου. Για τον Ντερριντά τέτοιες ελευθερίες δεν αρκούν. Το δικό του πανεπιστήμιο είναι άνευ όρων, δηλαδή είναι ένα πανεπιστήμιο με την ελευθερία να θέτει, απρόσκοπτα, κριτικά ερωτήματα και να λέγει δημοσίως καθετί που απαιτούν η έρευνα, η μάθηση και η σκέψη όσον αφορά την αλήθεια (σελ. 13). Αυτή η ελευθερία, συνεχίζει ο Ντερριντά, είναι σημαντική ειδικά για τις σχολές ανθρωπιστικών σπουδών, γιατί σε αυτές είναι αντικείμενα μελέτης το «ίδιο» του ανθρώπου και ο ανθρωπισμός. Το πανεπιστήμιο άνευ όρων δεν υπήρξε ούτε υπάρχει γιατί εξαρτάται από πολλούς όρους, δηλαδή εξουσίες. Μεταξύ αυτών, περιλαμβάνονται η εξουσία του κράτους, του κεφαλαίου και [...]

18 08, 2006

pet shop boys

By |2017-12-04T20:47:58+02:00August 18th, 2006|music|0 Comments

Jason Ankeny, All Music Guide (1987) Postmodern ironists cloaked behind a veil of buoyantly melodic and lushly romantic synth pop confections, the Pet Shop Boys' cheeky, smart, and utterly danceable music established them among the most commercially and critically successful groups of their era. Always remaining one step ahead of their contemporaries, the British duo navigated the constantly shifting landscape of modern dance-pop with rare grace and intelligence, moving easily from disco to house to techno with their own distinctive image remaining completely intact. Satiric and irreverent -- yet somehow strangely affecting -- the Pet Shop Boys transcended the seeming disposability of their craft, offering wry and thoughtful cultural commentary communicated by the Morse code of au courant synth washes and drum-machine rhythms. Pet Shop Boys formed in London in August 1981 when vocalist Neil Tennant (a former editor at Marvel Comics who later gained some notoriety as a journalist [...]

6 12, 2005

Cornel West: The Legacy of Derrida

By |2008-12-06T05:01:04+02:00December 6th, 2005|philosophy|0 Comments

The Tavis Smiley Show, October 20, 2004 · Commentator Cornel West reviews the work of the late French philosopher and father of deconstructionism, Jacques Derrida. http://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=4118270

3 11, 2005

Ο «αχώνευτος» Ντερριντά

By |2008-11-23T17:28:53+02:00November 3rd, 2005|philosophy, politics|1 Comment

Σύμφωνα με την ντερριντιανή λογική της διαφοράς, άνδρας δεν είναι αυτός που αντιπαρατίθεται στη γυναίκα αλλά εκείνος που φέρει τον ανδρισμό του όπως μια γυναίκα τη μάσκα της ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΒΒΑΘΑΣ Η διάλεξη Εμβολα - Τα ύφη του Νίτσε εκφωνήθηκε από τον J. Derrida στο ιστορικό συμπόσιο του Cerisy (1972) με τον ερωτηματικό τίτλο Ο Νίτσε σήμερα; Στη διάλεξή του ο Ντερριντά, αποτίοντας φόρο τιμής στην Kofman και στους Rey, Lacoue-Labarthe και Pautrat, κάνει λόγο για τη διάνοιξη μιας νέας φάσης στη διαδικασία της «αποδομητικής» ερμηνείας. Τη νέα αυτή πρακτική ανάγνωσης και επαναγραφής των κειμένων ο Ντερριντά την αποκαλεί ενεργητική και «καταφατική ερμηνεία». Τι θα ήταν όμως μια παθητική ή αρνητική ερμηνεία; Σύμφωνα με μια πρώτη και επιφανειακή ανάγνωση του ντερριντιανού κειμένου, πρόκειται μάλλον για εκείνη τη χαϊντεγκεριανή προ-κριτική θεωρία του νοήματος και της αλήθειας, η οποία υποδέχεται και προσλαμβάνει ως ήδη προαποφασισμένη τη δυνατότητα μιας αρχέγονης δωρεάς. Στην περίπτωση αυτή [...]

Go to Top